JWB Impact Factory Lagerhuisdebat 30 oktober 2019

Op woensdag 30 oktober 2019 heeft het 2e JWB Impact Factory Lagerhuisdebat plaats gevonden in Nijmegen. We beginnen de middag gezamenlijk met fris en een lekkere koek. Romena (jongerenbestuur JeugdWelzijnsBeraad) heet iedereen welkom en neemt met de aanwezige jongeren en begeleiders het programma door voor vandaag. De jongeren gaan in 3 groepen uiteen en volgen de debattraining. In de debattraining krijgen de jongeren handvaten aangereikt die zij in de avond kunnen inzetten tijdens het debat.

Na het afronden van de debattraining sluiten bestuurders, beleidsmedewerkers en wethouders uit de regio aan bij de groep. Tijdens de maaltijd ontstaan er mooie en inhoudelijke gesprekken tussen de jongeren en volwassenen.

Postersessie: PSSSSTTTT wij jongeren denken even mee!

Voordat het 2e JWB Impact Factory Lagerhuisdebat officieel van start gaat, nodigen we de aanwezigen uit om deel te nemen aan een korte postersessie: PSSSTTTT wij jongeren denken even mee! Aan de hand van 5 thema’s gaan 5 verschillende groepen kort met elkaar in gesprek. Eerst bepalen de groepen aan de hand van het thema wat het achterliggende probleem is en waarom het een probleem is. Nadat het probleem helder en concreet is geformuleerd zoeken de groepen naar antwoorden op de vragen: wat kunnen jongeren doen?, wat kunnen bestuurders doen? en wat kan de overheid doen?

Thema: Jeugdhulp VS Onderwijs
Wat is het probleem?: Als jeugdzorg jongere pas je niet in het onderwijssysteem.
Waarom is het een probleem?: Je mist je kansen. Het systeem werkt demotiverend!
Wat kunnen jongeren doen?: Openstellen voor het systeem, hulp aanvaarden/vragen!
Wat kunnen bestuurders doen?: Hulpaanbod uitbreiden en meer kennis ontwikkelen.
Wat kan de overheid doen?: Beter passend onderwijsaanbod creëren! Financieren!

Thema: Eenzaamheid
Wat is het probleem?: Veel jongeren zijn eenzaam!
Waarom is het een probleem?: Jongeren hebben behoefte aan sociale contacten, vrienden en mensen waar ze op terug kunnen vallen. Echter ontbreken deze vaak.
Wat kunnen jongeren doen?: Contacten zoeken door middel van sport, hobby of een bijbaantje. Proberen iemand te betrekken bij moeilijke opgave of uitdagingen!
Wat kunnen bestuurders doen?: Meer betrokkenheid tonen!
Meer voorlichting geven!
Wat kan de overheid doen?: Geld vrijmaken voor gezamenlijke activiteiten.
Campagnes op sociale media.
Leeftijdgrens jeugdhulp verhogen naar 23!

Thema: Doorverhuizen
Wat is het probleem?: Het belang en de mening van de jongere wordt niet meegenomen in het doorverhuizingsproces!
Waarom is het probleem?: Het geeft jongeren een onveilig gevoel.
Jongeren voelen zich niet gehoord!
Jongeren ervaren onzekerheid over waar ze naar toe gaan als ze weer moeten verhuizen.
Wat kunnen jongeren doen?: Onderwerp op agenda jongerenraad.
Bestuurders uitnodigen!
Wat kunnen bestuurders doen?: Vertrouwd persoon koppelen aan jongere bij verhuisproces.
Doorverhuizing op IP-Bespreking.
Wat kan de overheid doen?: Machtiging door laten lopen totdat er een goede vervolgplek is gevonden!

Thema: 18-/18+
Wat is het probleem?: 1: Er is geen alcohol op de groep terwijl we wel 18+ zijn.
2: Er is geen vervolgplek als we 18+ zijn.
3: We moeten te vroeg terug op de groep zijn als we 18+ zijn.
Waarom is het een probleem?: 1: Iedereen mag alcohol drinken, behalve wij… (18+)
2: Jongeren kunnen zelf moeilijk een woonplek vinden!
3: Jongeren moeten eerder weg op feestjes omdat ze op tijd terug moeten zijn.
Wat kunnen jongeren doen?: 1: In gesprek gaan met bestuurders/organisatie.
2: Eerder op zoek gaan naar een woning, hulp vragen.
3: Afspraken maken met begeleiders/ouders. Ergens anders slapen.
Wat kunnen bestuurders doen?: 1: Regels veranderen en leeftijdsadequaat maken!
2: Samenwerken met andere organisaties! Lijnen uitzetten!
3: Regels veranderen en maatwerk leveren!
Wat kan de overheid doen?: 1: Druk uitoefenen op organisatie dat zij wetgeving naleven!
2: Kamers/huizen bij bouwen! Aanbod vergroten!
3: Wetgeving aanpassen op leeftijd!

Thema: Veiligheid op de groep
Wat is het probleem?: Er is fysiek contact.
Waarom is het een probleem?: Jongeren voelen zich er niet prettig en veilig bij.
Wat kunnen jongeren doen?: Het gesprek aangaan en hulp vragen bij een ander.
Wat kunnen bestuurders doen?: De veroorzaker uit de omgeving halen!
Wat kan de overheid doen?: Probleem strenger aanpakken, meer geld beschikbaar stellen.

Na deze inspirerende postersessies gaat het 2e JWB Impact Factory lagerhuisdebat officieel van start. Kamran Ullah heet iedereen welkom en introduceert de jury. Na een korte Energizer wordt de eerste stelling geïntroduceerd:

Als ik niet in de jeugdhulp had gezeten, had ik nu een opleiding gevolgd op een ander niveau!

Enkele reacties uit de zaal:

“Doordat ik verplichte behandelingen moest volgen, zit ik over 2 jaar niet op de universiteit in Londen en kan ik mijn droom niet waarmaken. De behandeling staat mijn onderwijsontwikkeling in de weg.”

“De omgeving waarin ik mij bevind is niet ontwikkelingsgericht: dit stagneert mijn eigen ontwikkeling. Daarbij is het scholingsaanbod op het terrein onvoldoende!”

Enkele oplossingen:

“Als onderwijsinstellingen en gemeenten mogen we wel eens over de grenzen heen gaan denken en onderwijs op maat gaan ontwikkelen.”

Bestuurder: “Ik heb een aantal medewerkers die cliënten op de groep hielpen met school, hierdoor hebben verschillende jongeren nu staatsexamens gehaald. Dit geeft ze meer perspectief voor de toekomst”.

“Er moet gedeelde verantwoordelijkheid komen, ouders en begeleiders hebben allebei een rol om de jongere te motiveren om onderwijs te volgen”.

Stelling 2: Ik heb behoefte aan tijd om op een rustige en goede manier te kunnen bouwen aan mijn toekomst!

Begeleider: “Door de transitie en alle bezuinigingen ben ik alleen maar bezig met het verantwoorden van mijn werk. Hierdoor heb ik geen tijd meer om het echte gesprek te voeren met mijn jongeren”.

“Eens: ik vind dat we ons teveel bezig houden met geld en trajecten. Er moet meer naar het individu worden gekeken. Als ik zeg dat ik een begeleider nodig heb, dan moeten we gaan kijken hoe deze met mij kan meebewegen in plaats van dat we vast blijven hangen in het systeem!”

“Kijk niet naar regels en geld: kijk naar wat goed is voor de jongeren! Ik sta niet op een a4tje getekend.. kijk naar mij.. ik ben geen letter maar een persoon. Als je naar mij kijkt dan kan ik groeien.. dan krijg ik toekomst!”

Wethouder: “Wij willen het beste voor de jeugd. Maar door financiële tekorten is het lastig. We willen minder regels en bureaucratie. Het lukt alleen nog niet zo goed… dat geef ik toe..”.

“Ik ben in shock.. het lijkt alsof we leven in een systeem wereld.. we hebben niet meer normaal de tijd om ons gewoon te ontwikkelen.. er moet meer tijd komen.. voor ons .. om persoonlijk te kunnen groeien.. dat is belangrijk”.

Veel jongeren in de zaal raken geëmotioneerd bij het persoonlijke verhaal van een van de jongeren. Hij vertelt dat hij suïcidale gedachten heeft gehad die ontstonden door de vele wisselingen van personen: “Ik had een superfijne groepsleider, hij deed alles met mij, zelfs buiten werktijden, ik hechte mij aan deze begeleider. Op een dag ging hij weg.. bezuinigingen. Dit was voor mij de druppel die de emmer deed overlopen.. Ik voelde me eenzaam en alleen en wou niet meer leven”.

Dit persoonlijke verhaal is voor veel jongeren aanleiding om ook hun verhaal te delen en dit gebeurt dan ook. Uit deze verhalen blijkt dat veel jongeren zich eenzaam en alleen voelen… ze hebben weinig contacten en zijn vaak op zichzelf aangewezen in een onduidelijk en onzeker jeugdhulpsysteem. Vanuit deze heftige verhalen maakt Kamran een bruggetje naar de derde en tevens laatste stelling:

Er zijn genoeg mensen waarop ik in geval van problemen kan terugvallen.

“Het mag je mentor zijn, het mag iemand anders zijn: als je maar iemand hebt om op terug te kunnen vallen, dat is belangrijk… F*ck het systeem!”

“Ik wil graag zelf mijn mentor uitzoeken die mij goed begrijpt, het moet een goede match zijn!”

“Ik heb niemand waarop wie ik kan terugvallen. Het is ingewikkeld voor mij: ik woon op een leefgroep en ben in een kwartier uit huis geplaatst. Ik heb mijn thuissituatie nooit meer gezien, het raakt mij dat ik ver van de normale samenleving sta, ik voel mij eenzaam en ik heb geen ouders die naar mij omkijken. Ik weet niet hoe dat voelt.”

Bestuurder: “Ik vind het belangrijk dat we de jongeren beter horen, vanuit de zorg zijn we er maar even, we moeten meer kijken naar het hele proces en op zoek gaan naar een persoon die langer met jongeren kan meekijken, de buurvrouw of bijvoorbeeld de moeder van het vriendje. We moeten de jongeren meer ondersteunen in hun eigen toekomst. Hetzij met een levensloopbegeleider, of met een persoonlijke mentor! Daarin moeten we investeren..”

Kamran vat de avond pakkend samen:

“Er is ontzettend goed geluisterd en gedebatteerd. Het is uniek dat jullie in deze korte tijd zoveel krachtige en soms moeilijke persoonlijke verhalen delen met elkaar. Het is soms pijnlijk en fel, krachtig en emotioneel geworden vanavond, maar altijd is er respect gebleven voor elkaars verhaal, mening en standpunt! Nu is het aan de bestuurders, beleidmakers en wethouders: Neem deze waardevolle informatie mee en ga ermee aan de slag!”

Nadat de jury de 3 winnaars bekend heeft gemaakt en de prijzen zijn uitgereikt, sluiten we het 2e JWB Impact Factory Lagerhuisdebat af en gaat een ieder moe maar voldaan huiswaarts.

Het Erasmus+ project The Impact Factory is een project van Stichting JeugdWelzijnsBeraad. In dit project (2019-2020) organiseren we 4 lagerhuisdebatten en 1 groot slot event. De 4 lagerhuisdebatten vinden plaats in regio Zuid, Oost, West en Noord Nederland. Op het slot event zullen alle betrokken regio’s aanwezig zijn. Tijdens deze events staan de ontmoetingen en uitwisselingen van verhalen van jongeren, beleidsmakers, wethouders en bestuurders door middel van een (lagerhuis)debat centraal. Het project The Impact Factory wordt gerealiseerd met een subsidie van Erasmus+ en het OZJ (Ondersteuningsteam Zorg voor de Jeugd). Meer informatie over het project The Impact Factory? Mail dan naar: Info@jeugdwelzijnsberaad.nl.